Εκδήλωση 4ης Ιουλίου-Μ.Σουάνη

 
ΕΚΔΗΛΩΣΗ  - "ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ"

Στις 4 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε η πρώτη εκδήλωση του Συλλόγου μας, με θέμα «Φασισμός και Δημοκρατία την εποχή της κρίσης». . Την εκδήλωση άνοιξαν οι εισηγητές:

• Λιόσης Βασίλης, συνδικαλιστής στην εκπαίδευση: "Το φασιστικό φαινόμενο στην Ευρώπη του μεσοπολέμου"  
• Σουάνη Μαρία, εργαζόμενη στη ΔΕΗ: "Το φασιστικό φαινόμενο στη Δ. Ευρώπη και τη σύγχρονη Ελλάδα"
• Κατρούγκαλος Γιώργος, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου: "Η άνοδος του νεοφασισμού ως σύμπτωμα της κρίσης αξιών του πολιτικού συστήματος" 

 Σήμερα δημοσιεύουμε τις εισηγήσεις αυτές -οι οποίες λόγω της μεγάλης τους έκτασης θα δημοσιευτούν τμηματικά- συνεχίζοντας με την εισήγηση της δεύτερης ομιλήτριας, Μαρία Σουάνη.

Το φασιστικό φαινόμενο στη Δυτική Ευρώπη και στη σύγχρονη Ελλάδα

«Το χώμα που τον ανέθρεψε είναι ακόμη καρποφόρο…». Επαληθεύεται η  προειδοποίηση του Μπέρτολτ  Μπρεχτ;

Σε όλη την Ευρώπη τα ακροδεξιά και τα φασιστικά κόμματα αναπτύσσονται ραγδαία ακολουθώντας τον μονόδρομο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, συμμετέχουν σε κυβερνήσεις, ενισχύονται ανησυχητικά: Οι ακροδεξιοί στη Φιλανδία έχουν το 19%, στην Ολλανδία 15,5 %, στην Ελβετία το 29%, στη Δανία είναι τρίτο κόμμα, στη Σουηδία είναι ρυθμιστικός παράγοντας με 5,7%, στη Νορβηγία 23%, στην Αυστρία 25%, στη Γαλλία 18%, στην Ουγγαρία 17%.

Προσαρμόζονται στη νοοτροπία και στις πολιτικές παραδόσεις κάθε λαού, στις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας, αλλά συγκροτούν ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ.

Συγκέντρωση των ναζιστών της Χ.Α. κατά την δεκαετία του 1990. 

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ η ακροδεξιά δεν ξεριζώθηκε μεταπολεμικά. Στη δεκαετία του ’60 ενσωματώθηκε και κυριάρχησε στην ΕΡΕ, ανέλαβε τη διακυβέρνηση μέσα από τη χούντα των συνταγματαρχών. Στη μεταπολίτευση το λαϊκό κίνημα την υποχρέωσε να ενσωματωθεί στο κόμμα της Ν.Δ., χωρίς όμως να χάσει και την αυτόνομη ύπαρξή της μέσα από την Εθνική Παράταξη (το1977 έλαβε 6.7%) και κατόπιν την ΕΠΕΝ με ιδρυτή τον Γ. Παπαδόπουλο και αρχηγούς της νεολαίας της τον Ν. Μιχαλολιάκο και τον Μ. Βορίδη. Στελέχη της όπως ο Πλεύρης έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διεθνή και ευρωπαϊκή οργάνωσή της. Το ΛΑΟΣ σε μια «αποδεκτή» κοινοβουλευτική εκδοχή εισήγαγε ιδεολογικά και πολιτικά τις θέσεις της ακροδεξιάς και  οργάνωσε την εφαλτήρια  βάση.  Παρέδωσε εν τέλη τα σκήπτρα στη Χρυσή Αυγή, οργάνωση με καθαρά φασιστικά και νεοναζιστικά χαρακτηριστικά.

    Στις πρόσφατες εκλογές κατέγραψε ποσοστό 6,92% και έδειξε σταθερότητα απέναντι στα συμπιεστικά διλλήματα. Μαζί με το ΛΑΟΣ η ακροδεξιά συσπειρώνει το 10% των ψηφοφόρων. Ανησυχία προκαλεί ότι έλαβε 40% στα σώματα ασφαλείας.

    Οργανώνει επιθέσεις στις λαϊκές γειτονιές σε μελαψούς μετανάστες, εύκολα θύματα που ζουν στο περιθώριο της οικονομικής και πολιτικής ζωής, διαποτίζοντας την κοινωνία με σοβινιστικό μίσος απέναντι στους άλλους λαούς. Στις δολοφονικές επιχειρήσεις χρησιμοποιεί και μετανάστες από την Αλβανία (είναι της άριας φυλής).

    Εμφανίζεται σαν τιμωρός απέναντι στη σαπίλα και τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος. Υποκαθιστά την αστυνομία ή μαφιόζικες σπείρες προστασίας καταστημάτων και πολυκατοικιών σε «επικίνδυνες» περιοχές (υψηλών συμφερόντων και προοπτικών κερδοφορίας για κτηματομεσιτικά συμφέροντα). Κάνει παρελάσεις και επίδειξη ισχύος στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε πόλεις, δήμους, κ.ά.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΘΡΕΦΕΙ τέτοια φασιστικά κινήματα σε μια χώρα με σπουδαία ιστορική εμπειρία, αγώνες, κίνημα;

Η ΚΡΙΣΗ ξεσκέπασε τα περιορισμένα όρια της καπιταλιστικής οργάνωσης. Η αστική δημοκρατία, που είναι στην υπηρεσία των συμφερόντων του κεφαλαίου και επιδιώκει να φορτώσει τα βάρη στον εργαζόμενο λαό, δεν μπορεί να κυβερνήσει όπως προηγούμενα.

Όταν η ριζοσπαστικοποίηση των μαζών βάζει σε κίνδυνο τη διαιώνιση του συστήματος, και τα αιτήματα των λαϊκών συσπειρώσεων αμφισβητούν την πολιτική ή και την ίδια την κυριαρχία του κεφαλαίου.

Τότε ο καπιταλισμός χρησιμοποιεί και την ανοιχτή βία, που την αναθέτει σε κατασκευασμένες από τα πριν οργανώσεις, για να καθαρίσουν τον τόπο από τις επικίνδυνες οργανωμένες λαϊκές αντιδράσεις, χωρίς να εγκαταλείπει και τον ιδεολογικό επηρεασμό και τη στρέβλωση.

Τι συμβαίνει στη χώρα τα τελευταία 15 χρόνια;

Υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και μέσα από την πορεία προς την ΟΝΕ, το πιο αδηφάγο τμήμα του κεφαλαίου το χρηματιστικό  έζησε μεγάλες στιγμές κερδοσκοπίας. Το δρόμο τον έστρωσαν τα μεγάλα αστικά κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

    Με το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου ιδιοποιήθηκαν το σύνολο της λαϊκής αποταμίευσης. Μέσα από την Ολυμπιάδα καρπώθηκαν το δημόσιο χρήμα

    Στη συνέχεια υπερχρέωσαν τα νοικοκυριά αποδίδοντας 400% -500% ετήσια κέρδη στις τράπεζες.

    Κατασκεύασαν το χρέος και οργανώνουν τη χρεοκοπία των λαϊκών στρωμάτων και της χώρας. Με αυτό το πρόσχημα παραδίδουν την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία απευθείας στις πολυεθνικές και στους γύπες του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.

    Παράλληλα απομειώνουν την παραγωγική βάση μέσα από ιδιωτικοποιήσεις, κλείσιμο και απαξίωση επιχειρήσεων και κλάδων. Συρρίκνωσαν την αγροτική παραγωγή εφαρμόζοντας την πολιτική της Ε.Ε. Μέσα από λεόντειες συμφωνίες καταπίνουν τον παραγωγικό και ορυκτό πλούτο της χώρας προσδιορίζοντας ένα μαύρο μέλλον στο λαό και καμένη γη.

    Για να διατηρήσουν αλώβητα τα κέρδη τους, εμποδίζουν και φρενάρουν την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων: γι’ αυτό φτηναίνουν την εργατική δύναμη. Δεν μπορούν να εγγυηθούν πια την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, ενώ ληστεύουν τα ασφαλιστικά ταμεία, αποδιαρθρώνουν υγεία και παιδεία.

Η αστική τάξη είναι αντιδραστική δύναμη, είναι τροχοπέδη στην ανάπτυξη της κοινωνίας. Είναι η μόνη υπεύθυνη για το φαινόμενο του φασισμού!

Ο ελληνικός λαός αντέδρασε από την αρχή με 2 μεγάλες απεργίες κοντά στο πρώτο μνημόνιο, οι οποίες χτυπήθηκαν και προβοκαρίστηκαν. Παρά την κρίση των συνδικαλιστικών οργανώσεων και την ανυπαρξία μαζικών φορέων στις γειτονιές, βγήκε στους δρόμους και στις πλατείες σε κατάσταση απόγνωσης και οργής, για να διαδηλώσει την αντίθεση και την αγανάκτησή του.

Ο λαός υποστήριξε την ανάγκη της πολιτικής κάθαρσης και αναζήτησε συλλογικές λύσεις στο δρόμο, χτυπήθηκε με τους μηχανισμούς της κρατικής καταστολής.

Στράφηκε ενάντια στα μνημόνια, στην άγρια λιτότητα, στο ΕΥΡΩ, κατανόησε ότι το χρέος είναι πρόσχημα για τη διάλυση της ζωής του και την παράδοση της χώρας,  έδωσε διεθνές στίγμα.

Η κορύφωση αυτής της διάθεσης με την μεγάλη απεργία στις 12 Φλεβάρη, χτύπησε καμπανάκι κινδύνου. Επιστρατεύτηκαν οι κρατικές δυνάμεις καταστολής (που σημειωτέον ψήφισαν στην πλειοψηφία τους Χ.Α.), το παρακράτος, οργανώθηκαν κοινωνικές και πολιτικές πιέσεις, εκφοβισμός, προπαγάνδα.

Σε απάντηση η κυρίαρχη αστική τάξη συγκρότησε στις γειτονιές τη Χρυσή Αυγή για να συσπειρώσει τα πιο καθυστερημένα πολιτικά στρώματα, που αδυνατούν να εντοπίσουν τους πραγματικούς ενόχους, τις  αιτίες, τις λύσεις. Χρησιμοποίησε το θυμό και την απόγνωση για να παρασύρει στο αίτημα της αντικατάστασης του πολιτικού υποκόσμου με τον ποινικό και παρακρατικό υπόκοσμο.

«…ο φασισμός καταφέρνει να κερδίζει τις μάζες, επειδή με δημαγωγικό τρόπο επικαλείται τις πιο καυτές τους ανάγκες… δρα για το συμφέρον των ιμπεριαλιστών των άκρων, αλλά μπροστά στις μάζες παρουσιάζεται με το ένδυμα του υπερασπιστή ενός ταπεινωμένου έθνους κι επικαλείται τα προσβλημένα εθνικά αισθήματα… ο φασισμός έρχεται στην εξουσία σαν κόμμα επίθεσης ενάντια στο επαναστατικό κίνημα του προλεταριάτου, ενάντια στις λαϊκές μάζες που βρίσκονται σε αναβρασμό. Ωστόσο παρουσιάζει τον ερχομό του σαν ένα επαναστατικό κίνημα ενάντια στην αστική τάξη, στο όνομα ολόκληρου του έθνους και για τη σωτηρία του έθνους» (Γκ. Δημητρώφ).

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ;

Οι θέσεις που έχει δημοσιεύσει η Οργάνωση ξεχειλίζουν από κορώνες ενάντια στο μνημόνιο και στους τοκογλύφους τραπεζίτες, ότι μέσα από την απληστία τους και τον κοσμοπολιτισμό τους οδήγησαν τη χώρα σε εξάρτηση, απώλεια εθνικής κυριαρχίας, κατοχή. Ανακοινώνει ότι θα κάνει Ε.Λ.Ε., θα καταργήσει το μνημόνιο και τις δανειακές συμβάσεις. Θα εθνικοποιήσει τις τράπεζες που έχουν λάβει ισχυρή ενίσχυση και θα επαναπροσδιορίσει το τραπεζικό σύστημα σε αναπτυξιακό και κοινωνικό (!!!). Όλα τα παραπάνω είναι με τη μορφή συνθημάτων, δεν εμπλέκεται καμία ανάλυση, ούτε  καθορίζεται κάποιος δρόμος που θα ακολουθηθεί, κάτι απαράδεκτο για ένα κόμμα που έχει ήδη το 7% του εκλογικού σώματος.

Αναφέρονται σε αποδέσμευση από διεθνείς οργανισμούς που δεν υπηρετούν εθνικά συμφέροντα, παραλείπει βέβαια να τους κατονομάσει για να ξέρουμε κι εμείς τι εννοεί. Προτείνει νέες στρατηγικές συμμαχίες γεωπολιτικά και ιστορικά αποδεκτές: Θεωρεί ότι η ορθόδοξη Ρωσία πρέπει να ενταχθεί στην Ε.Ε., η οποία πρέπει να γίνει η Ευρώπη των Εθνών (ένα ανατριχιαστικό σενάριο πλεγμένο με την άνοδο της ακροδεξιάς σε όλη την ήπειρο). Εξαγγέλλουν δημιουργία ΑΟΖ για την αξιοποίηση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο.

Εντοπίζουν την καταστροφή της αγροτικής παραγωγής, αλλά δεν έχουν καμία αναφορά στις αιτίες:  ΕΟΚ, αγροτικές επιδοτήσεις, ΚΑΠ, κλπ. Θα αποκαταστήσουν την αυτάρκεια της χώρας σε αγροτικά προϊόντα και θα αναπτύξουν την παραγωγική βάση, αόριστα.

Εντοπίζει απαξίωση στη ναυτιλία και στους έλληνες ναυτικούς. Ούτε λέξη για το καμποτάζ, την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών γραμμών, τα αφορολόγητα κέρδη.

Προσδιορίζει την κατάργηση της κρατικής σπατάλης αποκλειστικά στους μισθούς των βουλευτών. Για όλα τα άλλα όπως οι νομοθετημένες επιδοτήσεις, τα κίνητρα στο κεφάλαιο, οι φοροαπαλλαγές, τα ειδικά τιμολόγια, κοκ, δεν υπάρχει καμία αναφορά.

Δεν καταθέτουν καμία ανάλυση, ούτε σαφή πρόταση απέναντι στην απαξίωση της βιομηχανικής παραγωγής. Διευκρινίζουν όμως ότι ισχυρή οικονομία σημαίνει ιδιωτική πρωτοβουλία και δημόσιος τομέας, δηλαδή αυτό ακριβώς που ζούμε: το κράτος διασφαλίζει την ύπαρξη και τα κέρδη τραπεζών, μεταπρατών και βιομηχάνων. Ακριβώς γι’ αυτό θα απλοποιήσουν επίσης τις διαδικασίες στην ανάπτυξη, με άλλα λόγια μπάτε σκύλοι αλέστε.

Οι στρατηγικοί τομείς της οικονομίας θα ελέγχονται από το κράτος (το ιδιοκτησιακό εννοείται ιδιωτικό;). Στον ευρύτερο δημόσιο τομέα η πλειοψηφία των μετοχών θα είναι στον έλεγχο του δημοσίου, κάτι που ευθέως σημαίνει α) ότι θα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια προς τα συμφέροντα των ιδιωτών μετόχων αποκλειστικά, και β) η ιδιοκτησία θα είναι σε ιδιωτικά χέρια από 49-66%.

Στα μέτρα κοινωνικής προστασίας δεσμεύονται για ελάχιστο όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης, το οποίο όμως δεν προσδιορίζεται. Δεν γίνεται βέβαια καμία αναφορά σε ΣΣΕ, εργατική νομοθεσία, κλπ. Δεν χρειάζεται άλλωστε στο εθνικό τους κράτος χωρίς τάξεις, όπου η αλληλεγγύη θα βασιλεύει και οι εργοδότες θα κάνουν από μόνοι τους το καλύτερο δυνατό για τους ομοεθνείς τους εργάτες… Όλη η χώρα μια ΕΟΖ, όπου θα κυριαρχεί η αχαλίνωτη αυθαιρεσία των καπιταλιστών!

Εξαγγέλλουν κάποιο (;) «αποτελεσματικό σύστημα υγείας», χωρίς τον προσδιορισμό του δημοσίου. Ούτε κουβέντα για ασφαλιστικό, συντάξεις, φάρμακο, πρόνοια, υγεία και ασφάλεια της εργασίας. Αναφέρονται σε ειδικά προγράμματα στήριξης της μητρότητας, ευαίσθητων ομάδων, νέων, πολυτέκνων, ανέργων,  κλπ, όλα ασαφή.

Σε διαγραφή χρεών και αναδιαπραγμάτευση δανείων, αόριστα. Κάποιο απροσδιόριστο, σταθερό και απλό φορολογικό σύστημα. Κι άλλα ειδικά προγράμματα -επίσης ασαφή αλλά με μυστικές προδιαγραφές- για την αγροτική παραγωγή, τους βιοτέχνες, κα.

Κάνουν λόγο για 9χρονη υποχρεωτική βασική παιδεία, η οποία θα παρέχεται με φροντίδα του κράτους (αυτό δεν την καθιστά δημόσια) σε όλους τους Έλληνες (όχι στους υπόλοιπους). Η παιδεία θα έχει ελληνορθόδοξα χαρακτηριστικά. Αναγνωρίζουν ως εθνικό το χαρακτήρα της εκκλησίας. Κηρύττουν ανεξιθρησκία, εκτός εάν θίγονται τα εθνικά συμφέροντα και υποσκάπτουν τον ελληνισμό. Κάτι που σημαίνει ότι διώκονται τα θρησκεύματα λαών που «απειλούν το έθνος», ενώ δεν αποκλείεται ο δωδεκαθεϊσμός, αρχαίες λατρείες, κλπ.

Ένοπλες δυνάμεις:

Παραλείπεται οποιαδήποτε αναφορά στα μισθοφορικά τάγματα. Δεσμεύονται για προαγωγές με βάση την πίστη στο έθνος (δηλ. απόλυτος ιδεολογικός και πολιτικός έλεγχος της ηγεσίας αλλά και των μεσαίων στελεχών). Ουσιαστικά προτείνουν στρατιωτικό κράτος. Δημιουργία Λυκείων Στρατιωτικής και Αστυνομικής Κατεύθυνσης, στα οποία η νεολαία θα απολαμβάνει ατελείωτη στρατιωτική εκγύμναση και προετοιμασία για αρπακτικούς πολέμους. Αυτός είναι ένας πλατύς δρόμος προς ένα λαμπρό μέλλον.

Εθνικά θέματα: «Ένας λαός που καταπιέζει άλλους λαούς δεν μπορεί να είναι ελεύθερος» (Μαρξ)

Έχουμε να κάνουμε με τον πιο χυδαίο σωβινισμό, πολύ επικίνδυνο για την ύπαρξη του λαού μας και την ειρηνική συμβίωση με τους γείτονες. Αντιγράφουμε από τις θέσεις της Χ.Α.:

    «Η Μακεδονία μας γη ελληνική… μερικά τμήματά της παραμένουν εκτός εθνικού κορμού» (είναι όλη δική μας). Θεωρείται αδίκημα εθνικής προδοσίας για όσους πολιτικούς ή μη υποκύψουν σε ανθέλληνες, εχθρική ενέργεια κατά του ελληνισμού για όσους αναγνωρίσουν όνομα των Σκοπίων που συμπεριλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».

    Στόχος η απελευθέρωση και η ενσωμάτωση της «Βόρειας Ηπείρου» στη μητέρα πατρίδα. Εν τω μεταξύ να δοθεί υπηκοότητα σε όλους τους Έλληνες της Β. Ηπείρου.*

    Να πάρουν ελληνική υπηκοότητα οι Ελληνοκύπριοι. Η Κύπρος είναι Ελλάδα.

    Σκοπεύουν να φτιάξουν και κέντρο έρευνας ανθελληνικών δραστηριοτήτων. Και να ενισχύσουν τη φύλαξη των συνόρων με διασπορά ναρκοπεδίων.

Δεν είναι η κρίση υπεύθυνη για την εγκληματικότητα, αλλά οι λαθρομετανάστες:

Είναι αυτοί επίσης υπεύθυνοι για τα λοιμώδη νοσήματα και όχι η διάλυση της δημόσιας υγείας. Και κυρίως αλλοιώνουν την πληθυσμιακή σύνθεση του λαού μας κάτι που θα οδηγήσει στην μελλοντική κατάρρευση του εθνικού κράτους.

Θα απελαθούν και θα χαρακτηρίζεται κακούργημα η παράνομη είσοδος στη χώρα (για το μετανάστη, όχι για τον δουλέμπορο).

Η τιμωρία θα γίνεται μέσα σε ειδικούς χώρους κράτησης στους οποίους θα παράγεται έργο υπέρ του Δημοσίου (στρατόπεδα εργασίας των ΝΑΖΙ).

Δέσμευση περιουσίας σε όποιον μισθώνει σπίτι, ή απασχολεί παράνομους. Εξάρθρωση του παραεμπορίου (όχι του δουλεμπορίου).

Αναδιάρθρωση του σωφρονιστικού συστήματος, αναμόρφωση του αστυνομικού κώδικα και της νομοθεσίας. Δεν περιγράφει τι εννοεί, αλλά και δεν αφήνει περιθώριο ψευδαισθήσεων.

Άλλωστε προεκλογικά στελέχη της Χ.Α. υπόσχονταν ότι οι τραμπούκοι θα καθάριζαν νοσοκομεία και παιδικούς σταθμούς από αλλοεθνείς.

Αγαπητοί φίλοι, επειδή κάποιοι από εσάς ήδη σκέφτεστε ότι η Χ.Α. κυνηγά τους μετανάστες κι αυτό δεν μας αφορά, σας παραθέτω την τελευταία παράγραφο των επίσημων θέσεών  τους: «Ο Έλληνας πολίτης: Πλήρη πολιτικά δικαιώματα ΜΟΝΟΝ στους Έλληνες και τις Ελληνίδες στο γένος και την συνείδηση, οι λοιποί να έχουν μόνον αστικά. Η ιδιοκτησία της γης και των ακινήτων είναι μόνον για όσους έχουν πλήρη πολιτικά δικαιώματα για όσους έχουν μόνον αστικά η ιδιοκτησία αυτοδίκαια ανήκει στο δημόσιο από το 99ο έτος και μετά.»

Η ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΒΑΣΗ ΣΤΟ: «ΕΙΜΑΙ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΗΣ»

Ένα αντιδραστικό έκτρωμα της αστικής ιδεολογίας

Διακηρύττει τον αγώνα ενάντια στο  εθνοκτόνο Μνημόνιο (αν όμως κάποιο άλλο μνημόνιο δεν σκότωνε το έθνος, αλλά το έσωζε;), ενάντια στο αμαρτωλό καθεστώς των κομμάτων του πολιτικού κατεστημένου (να και η κοινωνία χωρίς κόμματα), ενάντια στην πληθυσμιακή αλλοίωση (καθαρή από βρώμικα αίματα που μολύνουν τη φυλή).

Με σύνθημα: Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ και η επεξήγηση για αποφυγή παρεξηγήσεων: ενάντια στον κομμουνισμό-διεθνισμό και στο φιλελευθερισμό-οικουμενισμό. Κράτος θεμελιωμένο στις αέναες αρχές της εθνικιστικής κοσμοθεωρίας, που θρέφει και κατευθύνει την ατομική και συλλογική ζωή, για ένα νέο τύπο ανθρώπου (όχι βέβαια λύνοντας τις ανάγκες αλλά δένοντας το μυαλό τους).  Ο εθνικισμός είναι η μόνη απόλυτη και πραγματική επανάσταση, μιας κι οδηγεί σε γέννηση νέων ηθικών κοινωνικών και ψυχικών αξιών («αίμα–τιμή-χρυσή αυγή», σε μετάφραση του «blut und ehre»).

Στο λαϊκό κράτος την πολιτική εξουσία την έχει ο λαός χωρίς κομματικούς προαγωγούς. Ο λαός είναι μια ποιοτική σύνθεση ανθρώπων με την ίδια βιολογική και πνευματική κληρονομιά (κάτι σαν κλωνοποιημένα)… Οι ελάχιστοι άνθρωποι που έχουν διαρρήξει οριστικά την οργανική σχέση των καταβολών τους με τον Λαό είναι τα μέλη της “πλουτοκρατικής ολιγαρχίας” με τον κοσμοπολιτισμό τους, και τα μέλη των καθοδηγητικών ομάδων της “μπολσεβίκικης κομματο-συνδικαλιστικής ολιγαρχίας” με τον διεθνισμό τους.

«Οι φασίστες κατακρεουργούν ολόκληρη την ιστορία του λαού για να παρουσιαστούν σαν απόγονοι και συνεχιστές του κάθε τι ανώτερου και ηρωικού στο παρελθόν του» (Δημητρώφ)

Μαθήματα πολιτικής επιστήμης: Δημοκρατία σημαίνει κράτος του δήμου (δηλ. του λαού) που αποτελείται από ανθρώπους κοινής καταγωγής (ορισμός του πολίτη στην αρχαία Αθήνα κατά τη γνώμη τους). Το λαϊκό κράτος του εθνικισμού είναι η μόνη άμεση δημοκρατία (αισχρή μεταχείριση και παραποίηση των όρων των αρχαίων ελληνικών πολιτευμάτων). Η Πολιτεία όπου ο λαός είναι η μόνη πραγματικότητα, που δεν χρειάζεται εξουσία, αλλά ηγεσία (;;;). Ο λαός είναι πραγματικός άρχοντας, ηγεμονεύει τον εαυτό του μέσα από τον ηγέτη του.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟΣ. Είναι πολύ ασταθής ακριβώς γιατί η λύση που πρεσβεύει, της ανοιχτής τρομοκρατικής δικτατορίας, έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τα συμφέροντα του δοκιμαζόμενου από την κρίση λαού.

Η ιστορική εμπειρία του προηγούμενου αιώνα δίνει τη βάση και τις κατευθύνσεις για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του. Οι αγώνες για την υπεράσπιση του βιοτικού επιπέδου των εργαζόμενων και του λαού είναι η ισχυρή εγγύηση για προοδευτικές λύσεις.

Η ανάπτυξη πλατειών αντιφασιστικών συσπειρώσεων στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς, η συγκρότηση Λαϊκού Δημοκρατικού Μετώπου στη χώρα είναι λύση δοκιμασμένη και ανάγκη επιτακτική. Μέσα από πολύμορφες πρωτοβουλίες που θα συνενώσουν συνδικάτα, άλλους μαζικούς φορείς, επιστημονικές ενώσεις, προσω-πικότητες της επιστήμης και της τέχνης, το συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων στα σώματα ασφαλείας σε μια ισχυρή πανδημοκρατική συσπείρωση υπεράσπισης και διεύρυνσης των δημοκρατικών ελευθεριών του λαού που απειλούνται. Για:

    Απόκρουση της παρακρατικής βίας και τρομοκρατίας,

    Προστασία του δικαιώματος στη διαδήλωση και στην απεργία

    Προστασία της ελεύθερης έκφρασης των απόψεων, ελευθερία της συνδικαλιστικής και πολιτικής δραστηριότητας

    Το δικαίωμα του λαού να αποφασίζει για το μέλλον του χωρίς δεσμεύσεις, υπαγορεύσεις και εκβιασμούς από ξένους παράγοντες. Η υπεράσπιση της πατρίδας και της εθνικής κυριαρχίας είναι υπόθεση του λαού και όχι του σοβινιστικού παρακράτους.

    Διάλυση και αφοπλισμό των φασιστικών οργανώσεων και του παρακράτους.

    Εκκαθάριση της κρατικής μηχανής, του στρατού και της αστυνομίας από τους συνωμότες. Σύνδεση του στρατού με το αντιφασιστικό κίνημα για την προάσπιση της δημοκρατίας και του συντάγματος.